Die Zeit genießen

Aller eerst wil ik jullie allemaal bedanken voor de lieve berichtjes die jullie mij sturen op mijn blog of op whatsapp, die doen mij enorm goed. Het is tegenwoordig zo makkelijk om contact te onderhouden met mensen op een grotere afstand, hierdoor heb ik mijn vrienden en familie toch dicht bij me.  Heimwee heb ik om die reden dan ook niet, wel mis ik het om leuke dingen te ondernemen en te delen met de mensen die dicht bij mij staan. Mijn verhaal heeft dit weekend een beetje vertraging opgelopen, maar afgelopen week heb ik weer een aantal leuke dingen beleefd waarvan ik jullie nu graag op de hoogte wil brengen 😊.

Vorige week zondag ben ik met mijn huisgenoot Anneke naar het Grassimuseum geweest. We hadden de perfecte dag uitgekozen, want het regende enorm hard. Het Grassimuseum staat bekend als een van de beste musea in Leipzig en bestaat eigenlijk uit drie verschillende afdelingen (Angewandte Kunst, Völkergeschichte en Musikinstrumenten). Anneke en ik hadden voor de afdeling ‘Angewandte Kunst’ gekozen. Op deze afdeling waren allerlei kunstvoorwerpen tentoongesteld, voornamelijk servies en meubels. Het was erg leuk om te zien hoe deze voorwerpen door de jaren heen zijn veranderd. Na het bezoek aan het museum, hebben Anneke en ik samen geluncht. Anneke had daarna een afspraak en ik besloot om terug te gaan naar mijn kamer. Op de terugweg was er een demonstratie aan de gang, voor het klimaat, vrouwenrechten en solidariteit. Ik was nieuwsgierig en besloot om even te kijken. Een half uur later was ik opeens bij de demonstratie betrokken en stond ik op straat een menselijke ketting te maken (wel met anderhalve meter afstand natuurlijk) in de stromende regen. Een impulsieve actie, maar ik ben weer een ervaring rijker.

Maandag had ik een rustig dagje voor mezelf en ben ik gaan winkelen. Ik vind het leuk om voor nieuwe kleren te kijken en het weer was erg goed. Sinds vorige week ben ik ook begonnen met een nieuw voornemen: elke dinsdagochtend ga ik een uurtje hardlopen in het ‘Friedenspark’, om zo toch nog in beweging te blijven. Het hardlopen bevalt me tot nu toe erg goed en in het ‘Friedenspark’ kan je een mooie ronde rennen. Die avond ben ik met een aantal Erasmusstudenten naar de ‘Kulkwitzer See’ geweest. Op de plek van dit meer was vroeger een bruinkoolmijn gevestigd. De reis naar het meer toe was erg lang, ik denk dat we er ongeveer 1,5 uur over gedaan hebben met het openbaar vervoer. Eenmaal bij het meer aangekomen, bleek dat de andere Erasmusstudenten zich aan de overkant van het meer hadden verzameld (niet erg handig). Hierdoor waren we nog eens een half uur onderweg, maar uiteindelijk was het de moeite waard. De ‘Kulkwitzer See’ heeft niet echt een strand zoals de ‘Cossi’, maar je kan er ook goed zwemmen (niet dat ik dat ik dat gedaan heb, veel te koud).

Woensdag en donderdag heb ik veel voor de universiteit gedaan, want studeren moet tussendoor ook nog gebeuren. Donderdagavond ben ik met wat Spaanse vrienden uit eten geweest bij het Duitse burgerrestaurant ‘Hans im Glück’. ‘Dit is een restaurantketen, die filialen in heel Duitsland heeft, ook wel onder de naam ‘Peter Pane’. Het is het  favoriete restaurant van mijn Spaanse vrienden en ook bij mijn klasgenootjes (en bij mij) is het restaurant erg geliefd. Mijn favoriet: de zoete aardappelfriet. De avond hebben we gezellig afgesloten met een drankje in een ‘Kneipe’ (bar). Op vrijdag heb ik wat huishoudelijke taken verricht, wasjes gedraaid, mijn kamer en de keuken schoon gemaakt. In ons WG werken we met een poetsplan, een persoon maakt de keuken schoon, de ander de badkamer en weer iemand anders maakt de hal schoon en brengt het vuilnis weg. De taken wisselen we dan om per week, het plan werkt erg goed en zorgt er mede voor dat het hier zo fijn wonen is. In de middag besloot ik om mijn post te checken en het bleek dat ik een pakketje had gemist. Met mijn fiets ging ik op pad om het pakketje op te halen, ik had mijn rugzak meegenomen zodat ik het pakketje makkelijk kon meenemen (dacht ik). Eenmaal aangekomen bij de DHL winkel, bleek er een super grote doos klaar te staan, die had ik niet zien aankomen. Hoe ga ik die meenemen dacht ik. Met de fiets in de hand en de doos voorop ben ik terug naar huis gelopen, een beetje onhandig maar ik was helemaal blij verrast. Mijn klasgenootjes hadden mij een bos bloemen gestuurd om mijn kamer op te vrolijken en om me veel plezier te wensen, super lief!! De bos bloemen heeft een mooi plekje in mijn kamer gekregen echt een super verrassing!

Zaterdag ben ik met Fiach (de Ierse jongen) en zijn vriendin uit Indonesië naar de wijk ‘Plagwitz’ geweest. Zij hebben mij daar rondgeleid. Plagwitz is super mooi. Het heeft veel kanalen, waarin je ook kano kan varen. Daarnaast is Plagwitz erg groen en de sfeer is wat rustiger/meer ontspannen dan in het centrum. In Plagwitz hebben we ook 2 parken bezocht. Het enorme ‘Clara-Zetkin-Park’ en het aangrenzende ‘JohannaPark’, beide erg mooi. Uiteindelijk zijn we van Plagwitz helemaal naar het centrum teruggelopen, in totaal 6km. Het was een erg leuke en ontspannen middag. In de avond hadden we met een aantal Erasmusstudenten afgesproken bij de ‘Sachsenbrücke’ (een brug in het Clara-Zetkin-Park). Dit is een soort ontmoetingsplek voor jongeren. De avond duurde tot in de late uurtjes, vandaar dat mijn verslag wat vertraging heeft opgelopen haha. Ik trek vooral veel op met de Spaanse mensen, maar ik heb ook weer wat nieuwe mensen leren kennen. Iedereen is super aardig en we willen allemaal ‘Die Zeit genießen’.